Zojuist had ik de realisatie van het ontbreken van tijd.
Er is een concept van tijd.
In werkelijkheid is er alleen een nu, een nu, een nu.
Er is geen zee van tijd voor dit moment.
En er is ook geen zee van tijd na dit moment.
Er is alleen nu, en nu, en nu.
De daadwerkelijke realisatie is eenvoudig.
Het valt je toe.
Ik hoorde een zin en daar was de realisatie.
Het kwam niet door iets wat ik deed.
Het was er gewoon.